Υπερβολικά απλό σε σύλληψη, το Vacancy με την πρώτη ματιά οδηγεί την σκεπτική του υποψήφιου θεατή, σε ένα θρίλερ ανατριχιαστικά επιθετικό, που φαντάζει σαν μια περίπου μείξη των εκστατικών ορέξεων ενός παράφρονα δολοφόνου όπως του Παζλάκια στο Saw, με την αποκρουστική σκέψη που δημιουργεί η αίσθηση, του κλεισίματος της πόρτας του φτηνού δωματίου στο Hostel. Κι όμως η πραγματικότητα είναι αισθητά αποστασιοποιημένη από τα προαναφερόμενα splatters, αφού εδώ οι εικόνες των φόνων και των βασανιστηρίων, λειτουργούν μόνο ως δείγμα, μέσα από την εικοσάρα μισοδιαλυμένη οθόνη που βρίσκεται στο δωμάτιο, που αναπαράγει μια προϊστορική βιντεοκασέτα που έχουν καταγραφεί οι – ρεαλιστικές σαν να βγήκαν από τα χέρια του Robert Rodriguez – θηριωδίες. Και που παρακολουθώντας την οι εγκλωβισμένοι στην γεμάτη κατσαρίδες και αράχνες νυφική σουίτα του βρωμερού ξενοδοχείου, αντιλαμβάνονται πως αποτελούν τους επόμενους στόχους της συμμορίας των τρελών.